Optimot. Consultes lingüístiques - Llengua catalana

afalconar

v. tr. [LC] [SP] El falcó, l'esparver, etc., caçar (la seva presa).
v. tr. [LC] per ext. Els gossos han afalconat deu conills. El gat va afalconar la rata.
v. tr. [LC] Envestir abrivadament.
intr. pron. [LC] Burlar-se d'algú amb ironia. El noi, enfilat dalt d'un lledoner, s'afalconava del pagès.
Institut d'Estudis Catalans
Abreviacions